Κινεζική Σοφία από τον Μενγκ Τζι (2)

仰不愧於天，俯不怍於人。 yǎng bú kuì yú tiān, fǔ bú zuò yú rén.

Προσπάθησε ώστε να μην υπάρχει τίποτα για να ντραπείς, μπροστά στον Θεό ή στους ανθρώπους.

Λεξιλόγιο

Παρουσίαση του Μενγκ Τζι

Ο Μενγκ Τζι (Κινέζικα: 孟子, pinyin: mèng zǐ), αρχαίος Κινέζος φιλόσοφος, έζησε από το 372 μέχρι το 289 π.Χ. κατά την Περίοδο των Εμπόλεμων Κρατών της Κίνας.

Ο Μενγκ Τζι αποτελεί ένα μεγάλο εκπρόσωπο του Κομφουκιανισμού. Γεννημένος μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά τον Κομφούκιο, στο κράτος Τζόου στην σημερινή επαρχία Σαντόνγκ της ανατολικής Κίνας, ο Μενγκ Τζι θεωρείται ο δεύτερος μεγαλύτερος Κομφουκιανιστής φιλόσοφος, ή ο «Δεύτερος Σοφός» όπως ονομάζεται.

Ο Μενγκ Τζι συνέχισε τα ηθικά διδάγματα του Κομφούκιου, δίνοντας έμφαση στην έμφυτη καλοσύνη της ανθρώπινης φύσης. Πίστευε όμως, ότι η αρχική ανθρώπινη καλοσύνη μπορεί να διαφθαρεί μέσα από τις καταστρεπτικές ενέργειες του ίδιου του ατόμου ή μέσω της επαφής του με κακό περιβάλλον. Έτσι, το πρόβλημα της ηθικής καλλιέργειας έγκειται στη διατήρηση ή, έστω, στην επαναφορά της καλοσύνης, που αποτελεί φυσικό δικαίωμα του καθενός.

Ανέπτυξε τον Κομφουκιανισμό περεταίρω, τονίζοντας τον ανθρωπισμό/καλοσύνη, τη δικαιοσύνη, την ευπρέπεια και τη γνώση, σαν τα τέσσερα βασικά στοιχεία του ηθικού κώδικα. Εκ των τεσσάρων, υπογράμμισε ιδιαίτερα την έννοια της καλοσύνης, καθώς πίστευε ότι, αν κάθε μέλος του κοινωνικού συνόλου συμπεριφέρεται με καλοσύνη στους διπλανούς του, η τάξη και η σταθερότητα της κοινωνίας θα είναι εγγυημένη.