طاهرجان تُهتی همسر آواگل محمد، اکنون 36 ساله است و از 18 سال پیش کار زنبورداری را شروع کرده است . پس از ازدواج ،  زنبورداری یک منبع مهم درآمد برای آنان بوده است. با این حال، با توجه به  کوچک بودن کارگاهشان تاکنون نمی توانستند عسل با کیفیت بالا تولید کنند، علاوه بر آن، راههای فروش آنان نسبتاً محدود بود. در آغاز، آنان درآمد زیادی از راه زنبورداری کسب نمیکردند.در سال 2019  با حمایت سیاستهای فقرزدایی دولت، طاهرجان همراه با  برادر خود یک شرکت تعاونی زنبورداری تأسیس کرد؛ آواگل نیز وظیفه بازاریابی محصول را بر عهده گرفت. این شرکت تعاونی برنامه هایی مثل دوره های آموزشی در مورد زنبورداری و تولید عسل برای زنبورداران برگزار میکند.

تنها طی دو سال، اعضای شرکت آنان از 5 یا 6 خانوار به حدود 50 خانوار افزایش یافته است. هفده نفر از اعضای این تعاونی از میان خانواده های فقیر بوده اند. سال 2019 ، کل جمعیت این روستا از فقر رها شدند. 

سال گذشته ، با وجود شیوع اپیدمی کرونا، با کمک تجارت الکترونیکی و سیستم قوی لجستیک، فروش عسل آنان دچار مشکل نشد و خانواده آواگل توانستند از راه فروش محصولات خود 170 هزار یوان درآمد  به دست بیاورند.