CRI Online

گفت و گو با ناصر امامی بازرگان سنگ در شوئی توئو

GMT+08:00 || 2017-09-20 14:32:11        cri

ایران از چه سالی در شهر شویی توئو، شروع به فعالیت در زمینه تجارت سنگ کرده است؟

تقریبا از بعد از جنگ، حدود سال 70-71 تا زمانی که ایران به ثبات برسد. چینی ها که از قبل از کشورهایی مثل مصر، ترکیه و ایتالیا سنگ وارد می کردند، بعد از این که در ایران هم جنگ تمام شد و ثبات برقرار شد و باب صادرات باز شد، سراغ ایران هم آمدند و واردات از ایران را هم شروع کردند. چین تقریبا خودش را کارخانه سنگ معرفی کرده است و برای همین دنبال مواد اولیه است.

- ارتباط تجاری دو کشور در طول این سال ها از چه روندی برخوردار بوده است؟

در این تجارت، فراز و نشیب هایی بوده است. قبل از سال 2009 در اوج بود و بعد از این سال ما مشکلاتی داشتیم. از جمله، تحریم شروع شد، وضعیت اقتصاد چین ضعیف شد و رکودی در چین تا سه- چهار سال حاکم شد. یک دوره هم یکی دوسالی ایران عوارضی در صادرات سنگ مشخص کرد که باعث شد قیمت سنگ های ایران افزایش پیدا کند و یک مقدار از واردات سنگ های ارزان کم شد.

- چرا واردات سنگ های ارزان کم شد؟

برای این که آن عوارض برای همه سنگ ها یکسان بود، مثلا سنگی که صد دلار بود باید همان عوارض را می داد و سنگی هم که هر تن هزار دلار بود هم باید همان عوارض را می داد، این باعث شد که این عوارض در سنگ های ارزان خیلی معنی دار شود. همین الان هم خوشبختانه ایران ارزان ترین و گران ترین سنگ بازار را دارد.

- چرا برای سنگ ها عوارض در نظر گرفته شد؟

تفکری در ایران است بر این اساس که مثلا وقتی شما این عوارض را برای سنگ های ایران می گذارید، سنگ های خام وارد نمی شود، بلکه به صورت برید وارده می شود، در صورتی که این تفکر در وضعیت آن دوران که تحریم ها بود و حالا هم هنوز ادامه دارد (یعنی درست است که برداشته شده ولی اجرایی نیست) اما، در واقع صادرات بریده اتفاقا سخت تر است، نه حالا به خاطر تکنولوژی و فرآوریش و همچنین جریانات مالی اش، چون چینی ها تنها سنگ خام وارد می کنند و سنگ بریده وارد نمی کنند. در جریانات مالی هم، برای کشورهایی در حوزه آمریکا، اروپا و استرالیا وقتی می خواهند سنگ بریده وارد کنند مشکلی وجود ندارد. چرا که، بالاخره قوانین پولشویی، طوری است که باید از مسیر بانک رد شود، از مسیر بانک هم که رد شود قضیه ال سی می شود، ال سی هم یکی ازملحقاتش، آن بارنامه است، وقتی که بارنامه مبداش ایران بود عملا تقریبا دست همه بسته می شد، مگر این که آن را به کشورهای ثالث بفرستند تا کشورهای ثالث دوباره صادر کنند، که این کشورها عمدتا دوبی بود بعد به ترکیه رفت. اما آن هزینه های سربار که به خاطر این کار انجام می شد، قیمت تمام شده محصول را بالا می برد و رقابتی نمی شد و خریدار بعد از وارد کردن یک پارت دوپارت وقتی می دید که مشابه آن را جاهای دیگر ارزان تر می تواند وارد کند، به سراغ آن ها می رفت. بر همین اساس، مسوولین به این نتیجه رسیدند آن عوارض را بردارند که با برداشتن عوارض، کار دوباره روی روال معمول به جریان افتاد، و حالا در زمینه صادرات بلوک برای چین فعلا مشکلی نداریم، انجام می شود و حجمش هم خوب است.

- آیا ایران مایل است سنگ هایش را به صورت خام یا فرآوری شده صادر کند؟

- کشورهای صادر کننده می خواهند که سنگ به صورت بریده شده صادر شود، اما در این باره دو مشکل وجود دارد، یکی این که سلیقه چین با سلیقه کشورهای صادر کننده سنگ خام در نحوه برش فرق می کند، منظور از آن در فرآوری سنگ است. چینی ها به طور مثال سنگ را نازک تر می برند تا 1.4 هم می برند ولی کشورهای دیگر عمدتا روی دوسانت و 1.8 برش دارند. بعد، هزینه فرآوری در چین خیلی ارزان تر است تا جاهای دیگر، همچنین، چون سنگ بریده شده است باید عوارض بیشتر بدهند. ضمن این که، چینی ها تا ذره آخر سنگ را هم استفاده می کنند، یعنی حتی بلوک هایی که در راه معدن سایزش کوچک است یا شکسته است، این جا راهی برای فرآوریش دارند، اما در کشورهای مبدا کم تر می توانند چنین فرآوری هایی داشته باشند، این است که چینی ها ترجیح می دهند بلوک خام وارد کنند، حتی از کشورهایی که در کار سنگ از تکنولوژی فوق العاده برخوردارند، مثل ایتالیا، بلوک خامش را می آورند، یعنی فقط منحصر به ایران نیست، به این دلیل عمده ورود سنگ به چین یا شویی توئو (90 درصد واردات به چین از مرمریت و 100 درصد از گرانیت به همین منطقه وارد می شود) این است که ترجیح می دهند بلوک وارد کنند.

- چه نوع سنگ هایی عمدتا در چین مورد تجارت قرار می گیرد؟

این توضیح را ابتدا می دهم که، ما سه نوع سنگ داریم که عمده مصرف است، یکی گرانیت است که از گذاره های آتشفشانی که سرد شده به وجود می آید که استحکام بالایی دارند و معمولا در کف اماکن عمومی مثل فرودگاه ها و ساختمان های پر رفت و آمد و یا نمای محوطه های بیرونی از آن استفاده می شود. یکی دیگر که مرمریت است از رسوب میلیون ها سال پیش در کف دریاها تشکیل شده است. سنگ دیگر، تراورتن است که از چشمه های آب گرم رسوب شده است، مثل همان چیزی که در اردبیل داریم، لایه های آهکش رسوب شده و تبدیل به تراورتن می شود.

چین به خاطر بستر گرانیتی اش در این زمینه خیلی غنی است و طیف خیلی متنوعی را در گرانیت دارد این است که چون که چینی ها مرمریت و تراورتن را نداشتند مجبور شدند به اطراف دنیا بروند و اطراف دنیا هم عمدتا فعلا ترکیه، ایران، مصر و ایتالیا است که مرمریت را آوردند، چون سنگ را نمی شود کپی کرد و مرمر که لوکس است و نور رد می کند که آن هم فعلا بهترینش برای ایران است و تهیه اش خیلی آسان نیست و حتی سنگ های بیست سی کیلویی اش هم زمین نمی ماند و این هم فقط چینی ها می توانند از آن فرآوری کنند چون با آن مجسمه می سازند و کشورهای دیگر اینکاره نیستند. این ها توانایی استفاده چیزهایی را دارند که خیلی از کشورهایی که مواد اولیه این چنین را دارند، اصلا توانایی استفاده اش را ندارند .

اخبار مرتبط
پیام شما
رسانه ها
برگزیده ها
• سخنگوی وزارت خارجه چین: دور سوم آزمایش بالینی واکسن کرونا در برزیل شروع میشود
• سخنگوی وزارت خارجه چین: رییس جمهور در سه نشست سران پیشنهاد چین را تشریح میکند
• تصویب تصمیمات کمیته دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین در مورد هنگ کنگ
• نخستین کشتی کروز ساخت چین آماده برای بهره برداری
• شی جین پینگ: توسعه چین بدون جهان ناممکن و شکوفایی جهان نیازمند چین است
• شی جین پینگ: با دخالت خارجی در امور داخلی اعضای سازمان همکاری شانگهای قاطعانه مخالفیم
• شی جین پینگ: مایلیم نیاز اعضاء سازمان همکاری شانگهای به واکسن کرونا را مد نظر قرار دهیم
• شی جین پینگ: سازمان همکاری شانگهای باید برای پیشبرد ایجاد جامعه بشری با سرنوشت مشترک تلاش کند
• شی جین پینگ: همکاری دوسویه باید جایگزین بازی مجموع صفر شود
• انتقاد سازمان ملل از سابقه حقوق بشر و رویکرد تبعیض آمیز و جدایی طلبانه آمریکا
• وضعیت حقوق بشر آمریکا در سازمان ملل مورد انتقاد گسترده قرار گرفت
بیشتر>>
خبرهای تصویری
بشنوید
ببینید