امسال ششمین سال مطرح شدن پیشنهاد " یک کمربند - یک جاده" از سوی چین است و طی این مدت بیش از 150 کشور و سازمان بین‌المللی، بیش از 170 توافقنامه همکاری را در این چارچوب با چین امضا کرده‌اند که نشان میدهد اجرای مشترک پیشنهاد " یک کمربند - یک جاده" روز به روز بیشتر در مسیر چندجانبه شدن پیش میرود. در نشست مجمع آسیایی بوآئو سال 2019 که هم اکنون در شهر سان یا، مرکز استان های نان برگزار میشود، شرکتکنندگان پیرامون ساخت و ساز "یک کمربند - یک جاده" از منظر اصلاحات نظام مدیریت جهانی تبادل نظر و مشورت میکنند.
حاضران بر این باورند که توسعه زیرساختهای سختافزاری مانند حمل و نقل و انرژی و همچنین توسعه زیرساختهای نرمافزاری مانند تبادلات انسانی و فرهنگی میتواند به پیشرفت و توسعه جهانی بیانجامد. با توجه به آن که، با گذشت چندین دهه، زیرساختهای سختافزاری و نرمافزاری بسیاری از کشورها به وضوح دچار فرسودگی شده است، پیشنهاد " یک کمربند - یک جاده" چین، میتواند به توسعه پروژه راه‌سازی جهان کمک کند.
شمشاد اختر، عضو کمیته مشاوران مجمع سران همکاری بین المللی " یک کمربند - یک جاده" در همین رابطه میگوید: "ما باید متوجه این موضوع باشیم که پیشنهاد "یک کمربند - یک جاده"، یک فرصت ویژه برای جهان است تا با سرعت بیشتری طرح توسعه پایدار 2030 سازمان ملل را عملی کند. این پیشنهاد نه تنها در جریان تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل بلکه در جریان رویارویی با تغییرات اقلیمی و مبارزه با چالش‌های جذب سرمایه‌گذاری به ما کمک خواهد کرد. اکنون ما باید به گونه ای عمل کنیم که بتوانیم با بهره‌گیری نظاممندتر از پیشنهاد "یک کمربند - یک جاده"، روند پیشرفت پایدار را به پیش سوق داده و تحقق اهداف آن را سرعت بخشیم. تنها از طریق روش‌های نظاممند، می‌توان رشد اقتصادی و کاهش فقر را محقق کرد."
چندی پیش، چین و ایتالیا یاداشت تفاهم ساخت مشترک " یک کمربند - یک جاده" را به امضا رساندند و ایتالیا به عنوان نخستین کشور عضو گروه هفت به پیشنهاد " یک کمربند - یک جاده" پیوست. میکله جراچی، معاون وزیر توسعه اقتصادی ایتالیا در این دور از مجمع آسیایی بوآئو خاطر نشان کرد: ایتالیا با امضای یادداشت تفاهم "یک کمربند - یک جاده" می خواهد زمان تلف شده را جبران کند و از این به بعد، باید همکاری اقتصادی و بازرگانی با چین را سریعا به پیش سوق دهد.
