راهبرد « بمیر یا امضا کن» هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه اخیر خود با شبکه فاکس نیوز، از راهبرد «بمیر یا امضا کن» خود در مذاکرات اقتصادی و تجاری پکن و واشنگتن رونمایی کرد.

او گفت که توافق با چین نمی‎تواند 50-50 باشد و باید بیشتر به نفع آمریکا باشد. ترامپ بر این باور است که تعرفه‎های جدید او بر محصولات چینی این کشور را مجبور به پذیرش توافق مورد نظر او خواهد کرد به این دلیل که «تعرفه‎ها دارد آن‎ها را می‎کشد، چینی‎ها کاملاً دارند می‎میرند.»

«بمیر یا امضا کن» نشان‎دهنده رنگ واقعی ترامپ است: او به دنبال یک راه حل عادلانه نیست و در تبادلات خود با دیگر کشورها با تکیه بر شعار «اول آمریکا» در پی حفظ سلطه آمریکا است.

به عنوان مثال با نگاهی اصطکاک تجاری میان چین و آمریکا متوجه می‎شویم این موضوع همان زمانی رخ داد که برخی شرکت‎های آمریکایی تصمیم گرفتند برای بهره گرفتن از نیروی کار ارزان‎تر و هزینه تولید پایین‎تر کارخانه‎های خود را به چین منتقل کنند.

پس از آن وقتی کالاهای آن‎ها با برچسب «ساخت چین» به آمریکا فرستاده می‎شود، گمرک این کشور آن را به حساب واردات از چین و به عنوان بخشی از «کسری تجاری» روابط تجاری دو کشور می‎گذارد.

برخی از سیاست‎مداران آمریکایی به جای پرداختن به علت اصلی و ریشه مساله کسری تجاری، تنها به نشانه‎های آن می‎پردازند و چین را متهم می‎کنند که کالاهای بی‎کیفیت و ارزان خود را روانه آمریکا می‎کند ویا اینکه عمداً ارزش پول خود را پایین نگه داشته تا صادراتش به آمریکا افزایش پیدا کند و شغل کارگران آمریکایی را بدزد و این فهرست تا هر جا که به کار آمریکایی‎های بیایید ادامه پیدا خواهد کرد.

اما چرا همه اقدام‎های جبرانی که از سوی آمریکا برای این موضوع در نظر گرفته شده به شکست انجامیده‎اند؟ به این دلیل که واشنگتن همیشه سعی می‎کند مشکل را از زاویه نگاه خودش حل کند.

متأسفانه، ترامپ نیز با مطرح کردن «اول آمریکا» و همین‎طور نادیده گرفتن ابتدایی‎ترین اصول رسیدن به یک توافق از طریق مذاکره، بیش از گذشته در حال دامن زدن به یک‎جانبه‎گرایی آمریکایی که شرایط را از هر زمانی بدتر کرده است.

به عنوان مثال ترامپ می‎گوید که افزایش تعرفه‎های آمریکا بر محصولات چینی «باعث خروج شرکت‎ها از چین به مقصد ویتنام و دیگر کشورهای آسیایی شده است» اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که افزایش تعرفه‎‎ها، عوض حل کردن مشکل کسری تجاری آمریکا با چین، پس از مدتی باعث افزایش کسری تجاری آمریکا با ویتنام و دیگر کشورهای آسیایی خواهد شد.

بی‎شک امروز ایالات متحده تنها ابرقدرت جهان است. ترامپ نیز قصد دارد با استفاده از جایگاه آمریکا به عنوان یک ابرقدرت، کشورهای دیگر را مجبور به پذیرفتن خواسته‎های این کشور کند.

اما سیاست متکی به قدرت و یک‎جانبه‎گرایی بر خلاف روند کنونی جهان مبنی بر جهانی شدن و همکاری برای حل مشکلات جهانی مانند تغییرات آب و هوایی، امنیت و توسعه مشترک است.

در صورت دست برنداشتن آمریکا از این رفتارهای خود و بالا گرفتن جنگ تجاری میان این کشور با چین، علاوه بر آسیب دیدن اقتصاد دو کشور، توسعه جهان نیز با تأثیرات منفی روبه‎رو خواهد شد.

در این فرآیند، «اول آمریکا» ممکن است به «آمریکای تنها» و کشوری بازنده و منزوی در جهان یکپارچه تبدیل شود.