وزارت بازرگانی چین روز پنج شنبه 16 خرداد/ 6 ژوئن با انتشار «گزارش تحقیقاتی سود آمریکا در همکاری تجاری و اقتصادی با چین» اعلام کرد، همکاری تجاری و اقتصادی میان چین و آمریکا، منافع واقعی برای دو کشور و مردم دو کشور همراه آورده و آمریکا در این روند سود کلانی کرده است. کسری تجاری آمریکا در قبال چین ناشی از تاثیرات مشترک بازار و ممنوعیت آمریکا در صادرات به چین بوده و نیز تحت تاثیر توان رقابتی صنعتی، ساختار اقتصادی، سیاست های تجاری و جایگاه دلار به عنوان واحد ذخیره ارزی بوده و آمریکا در این روند آسیب ندیده است.
این گزارش سند دیگر چین پس از صدور کتاب سفید موضع چین در رایزنی تجاری با آمریکا که روز یک شنبه گذشته منتشر شده به شمار می رود و موضع و دیدگاه چین درباره رایزنی تجاری با آمریکا را تکمیل کرده و به آشنایی روشن تر جامعه جهانی با حقیقت کسری تجاری آمریکا با چین کمک می کند.
یکی از بهانه های آمریکا برای افزایش تعرفه گمرکی وجود بیش از 500 میلیارد دلار کسری تجاری آمریکا با چین بوده و آمریکا در تجارت با چین زیان دیده است و چین از آمریکا سود کرده است. آمریکا درصدد است با افزایش تعرفه گمرکی، کسری تجاری خود با چین را کاهش دهد. وزارت بازرگانی چین در گزارش یاد شده با محاسبات دقیق، نادرست بودن داده های منتشر شده آمریکا درباره کسری تجاری را ثابت کرده و میزان دقیق کسری تجاری آمریکا با چین در سال گذشته را 153.6 میلیارد دلار محاسبه کرد که تنها 37 درصد رقم اعلام شده آمریکاست.
در این گزارش همچنین علت اصلی وجود این کسری تجاری مورد تحلیل و تجزیه عمیق قرار گرفته است که این کسری تجاری نتیجه عمل بازار بوده و تحت عناصر عینی زیادی از جمله توانایی رقابتی صنعتی، ساختار اقتصادی، تقسیم کار بین المللی، سیاست تجاری و جایگاه دلار آمریکا در جهان قرار گرفته است. این قضاوت چین با نتیجه تحلیل بسیاری کارشناسان داخلی و خارجی سازگار است. برای نمونه، استفان روچ، محقق ارشد دانشگاه ییل آمریکا اعلام کرد: با توجه به کمبود نرخ سپرده بانکی در آمریکا و تقاضای این کشور برای رشد اقتصادی با سرمایه گذاری بیشتر، آمریکا به وارد کردن سپرده های خارجی نیاز دارد، در چنین حالتی، آمریکا حتما بهایی از جمله کسری سپرده بانکی و کسری تجاری در این کشور پرداخت خواهد کرد. سیاستمداران آمریکایی چین را به عنوان مقصر کسری تجاری و مسایل دیگر خود تلقی می کنند که نوع عملکرد غیر مسوولانه است.
در گزارش یاد شده چین همچنین اعلام شده است که از سال 2009 تا 2018، صادرات آمریکا به چین بیش از یک میلیون و 100 هزار شغل برای آمریکا ایجاد کرده است. آمریکا از چین کالاهای ارزان قیمت وارد کرده و این امر در سال 2015 سطح بهای مصرفی آمریکا را 1 تا 5 درصد کاهش داد. در سال 2017، درآمد آمریکا ناشی از فروش به چین به حدود 940 میلیارد دلار رسید و 1370 میلیارد دلار سرمایه از چین دریافت کرد. این داده ها نشان می دهد که آمریکا نه تنها در تجارت با چین زیان ندیده، بلکه سود کلانی به دست آورده است و بازار چین برای اقتصاد آمریکا دارای اهمیت بسیار است.
در حقیقت، تجارت بین چین و آمریکا تحت عوامل بازار و با انتخاب مبتکرانه شرکت ها و مصرف کنندگان دو کشور صورت گرفته است. آمریکا با نادیده گرفتن علل اصلی کسری تجاری، مسوول آن را چین دانسته و خود را زیان دیده اعلام می کند، این نه تنها مغایر با آگاهی اساسی اقتصاد و تجارت بین المللی بوده، بلکه با مقررات همکاری بین المللی اقتصادی مخالف است. در حقیقت، هدف آمریکا سازش چین و کسب سود بیشتر است که نمونه قلدری تجاری آمریکا به شمار می رود.
بر اساس گزارش های اخیر رسانه های خارجی، آمریکا ضمن حمایت طلبی برای حفظ صنعت فولاد و آهن، از اقدام یارانه تجاری سوء استفاده کرده و به طور غیر قانونی یارانه هایی را در اختیار شرکت بویینگ قرار داده است. مغایرت با مقررات سازمان تجارت جهانی از سوی آمریکا به امری طبیعی در این کشور تبدیل شده است و این امر با مخالفت و شکایت اعضای سازمان تجارت جهانی از جمله اتحادیه اروپا، چین، ژاپن، کانادا، کره جنوبی، سوییس، نروژ، نیوزیلند و برزیل رو به رو است. آمریکا نیز با خودداری از اجرای حکم سازمان تجارت جهانی، مقررات سازوکار چند جانبه را زیرپا قرار داده است. این امر به جامعه جهانی هشدار می دهد که قلدری آمریکا در تجارت جهانی به بزرگ ترین خطر برای رشد اقتصاد جهانی تبدیل شده است.
آمریکا به غیر از افزایش تعرفه گمرکی بر کالاهای چین، اخیرا نیز اصطکاک تجاری با مکزیک و هند داشته و فشارهایی به اتحادیه اروپا و ژاپن وارد کرده است که هدف آن قربانی کردن منافع مشروع شرکای تجاری اش و کسب منافع مطلق در تجارت است. دو سند منتشر شده اخیر چین به آشنایی روشن جامعه جهانی با قلدری تجاری آمریکا یاری کرده و برای حفظ حق حاکمیت، حیثیت و مقررات سازوکار چند جانبه تجاری بین المللی دارای اهمیت است.
چین همواره به حل اصطکاک تجاری از طریق گفت و گو و رایزنی اولویت داده است. اما این مذاکرات باید بر اساس احترام متقابل، برابری و منافع متقابل صورت گیرد. واقعیات در بیش از یک سال گذشته نشان می دهد که اعمال فشار بر چین به نتیجه نرسیده و نخواهد رسید. آمریکا در این راستا نباید قضاوت نادرست داشته باشد.
