بودپایگاه اینترنتی روزنامه «گاردین» چاپ انگلیس چندی پیش مقاله ای به نوشته مارتین ژاک، پژوهشگر ارشد دانشگاه کیمبریج انگلیس را منتشر کرد. در این مقاله آمده است: دهۀ گذشته متعلق به چین بود و دهۀ پیشِ رو نیز همچنان متعلق به این کشور خواهد بود. این مقاله در شبکه های اجتماعی مورد توجه و واکنش مثبت گسترده قرار گرفته است.
در این مقاله آمده است: از سال 2010 میلادی، چین با روشهای جدید تأثیراتی در ابعاد اندیشه جهانی ایجاد کرده است. در هر یک از سال های دهۀ گذشته، چین نیروی محرکه اصلی رشد اقتصاد جهانی بوده است و نه آمریکا. بر اساس آمارهای بانک جهانی، در سال 2014، از لحاظ قدرت خرید، حجم اقتصادی چین از آمریکا پیشی گرفته و به بزرگترین قدرت اقتصاد جهان تبدیل شده است. در حال حاضر، حجم اقتصاد چین دو برابر میزان سال 2010 شده است.
در این مقاله آمده است: در دهۀ گذشته چین شاهد رویدادهای ویژه در تاریخ توسعه اقتصادی بشر بود اما در عین حال مشکل بودن پذیرفتن چنین واقعیتی از سوی غربیها چندان دور از انتظار نبود و مشخص است که آنان در این رابطه سردرگم شده اند. بعضی از آنان این واقعیات را انکار، تحقیر و یا از آن انتقاد می کنند، بعضی احترام می گذارند و از آن تقدیر و تحسین می کنند. گویا رستاخیز چین تبدیل به یک بحران حیاتی برای آمریکا و اروپا شده است و این حس قرار گرفتن در بحران همچنان در ادامه قرن جاری برای غرب ادامه خواهد داشت.
مارتین ژاک در این مقاله عنوان کرد: 5 سال پیش، نام "چین" همواره مترادف بود با "تولید ارزان قیمت". غربی ها بر این باور بودند که چین مدتها همچنان دست به تقلید از تولیدات آنان خواهد زد و هیچگاه نخواهد توانست در زمینه نوآوری با غرب رقابت کند اما چین ثابت کرد که یک جامعه اقتصادی متکی به روحیه نوآوری است. شهر شن جن به رقیب اصلی سیلیکون ولی تبدیل شد و شرکت هایی نظیر هوآوی، تنست و علی بابای چین اکنون با مایکروسافت، گوگل، فیسبوک و آمازون برابری و رقابت می‌کنند. میزان درخواستهای ثبت حق مالکیت انحصاری چین در سال 2018 حدود 50 درصد از کل درخواستهای جهانی را در بر گرفت. مردم چین در مواجهه با رشد سالانه 10 درصدی در طول 35 سال و پس از آن رشد 6 تا 8 درصدی در 10 سال گذشته توانستند با تغییرات سریع و نوآوری مستمر خو بگیرند و این در حالی است که چین صاحب یک تمدن برجسته و حکمت و استعدادهای فراوانی است و همواره به مطالعه و آموزش بسیار اهمیت داده است.
این پژوهشگر در مقاله خود با اشاره به ابتکار کمربند و جاده که از سال 2013 به اجرا در آمده، آن را نشانه ای برجسته از تقویت روزافزون نفوذ چین عنوان کرد و گفت: بیش از 100 کشور (که اکثر آنها کشورهای در حال توسعه هستند) به این ابتکار پیوستهاند و بسیاری از سران کشورهای مختلف در مجمع عالی همکاری بین المللی کمربند و جاده در سال 2019 شرکت کردند که نشان میدهد هیچ کشور دیگری از جمله آمریکا از چنین فراگیری و جامعیتی در جهان برخوردار نیست.در مقاله یاد شده همچنین آمده است: به دنبال ورود سازوکار بین المللی به دوران "سالمندی"، ابتکار کمربند و جاده می تواند به نمادی از شکل اولیه نظم جدید بین المللی تبدیل شود؛ چرا که کشورهای در حال توسعه با 85 درصد جمعیت جهان در آن جایگاه برتر و ویژه را دارند و این ابتکار برای کشورهای در حال توسعه اهمیتی ویژه دارد و این در حالی است که غرب تقریباً هیچ وقت کمک به رشد کشورهای در حال توسعه را در برنامه توسعه مد نظر قرار نداده است.
در این مقاله تأکید شده است که در 10 سال آینده، روند فروپاشی سازوکار بین المللی با محوریت غرب ادامه پیدا خواهد کرد و این در حالی است که نفوذ سازوکار بین المللی به ابتکار چین به طور روزافزونی گسترش خواهد یافت و این یک روند غیر قابل جلوگیری خواهد بود.مارتین ژاک این مقاله را در صفحه توییتر خود منتشر کرد که مورد توجه و واکنش گسترده کاربران اینترنتی قرار گرفته است. بسیاری از کاربران اعلام کردند که در این مقاله هیچ اطلاعات اشتباه و یا سخنان فریبنده که با اهداف مغرضانه مطرح شده باشد وجود ندارد و تنها تعداد معدودی از مقالات رسانههای غربی هستند که به همین صورت یک موضع عینی را دنبال می‌کنند.
یکی از از کاربران در پیام خود نوشت: این مقاله استدلال و منطق کامل دارد و بدون اغراق و تعصب، دروغ‌های گذشته خود را تکذیب میکند. کاربر دیگری نوشت: در کتاب «آدلین ین ماه» نویسنده چینی تبار آمریکایی نیز آمده است: قرن 19 متعلق به انگلیس، قرن 20 متعلق به آمریکا و قرن 21 متعلق به چین است.یکی دیگر از کاربران گفت: چین به عنوان کشوری با جمعیت یک میلیارد و 400 میلیونی دورنمایی درخشان را پیشِ روی توسعه اقتصادی خود میبینید و هیچگاه به حق مالکیت دیگر کشورها تجاوز نکرده که به خوبی توان رهبری چین را نشان میدهد.
