مخالفت قانون چین با کار اجباری؛ «بدنام کردن پکن»؛‌ دستور کار اندیشکده های آمریکا و استرالیا

تیم تحقیقاتی و مؤسسه حقوق بشر دانشگاه علوم سیاسی و حقوق جنوب غرب چین یک گزارش تحقیقاتی درباره وضعیت کارگران جوان اقلیت های قومی در شین جیانگ که با هدف اشتغال یابی به خارج از این منطقه خودمختار مهاجرت می کنند،‌ منتشر کرده است.

اخیرا برخی از نمایندگان در کنگره آمریکا پیشنهاد تصویب قانون جلوگیری از کار اجباری اویغور را مطرح کرده اند آن هم با این تصور که یک پدیده سیستماتیک گسترده به نام «کار اجباری» در مراکز آموزشی شین جیانگ و حتی در شرکت های مربوطه در تمام سطح کشور چین وجود دارد؛ اندیشکده های آمریکایی و استرالیایی گزارش هایی منتشر کرده اند با این محور که چین، اویغورها، قزاق ها و سایر اقلیت های قومی در شین جیانگ را به اسم اجرای برنامه های فقرزدایی، برای کار تحت فشار قرار داده است.

بر اساس گزارش رسانه های رسمی چین، مقامات این کشور در اولویت دهی به حق امرار معاش و توسعه مردم چین در تعریف راهبرد خود همواره تاکید کرده اند و ایجاد بسترهای شغلی به یکی از ستون های اصلی در زمینه سیاستگذاری های دولت چین تبدیل شده است.

در طول سال های اخیر و از طریق اجرای سیاست فقرزدایی از طریق ایجاد بسترهای شغلی و اشتغال در منطقه شین جیانگ، استانداردهای زندگی مردم تمام گروه های قومی این منطقه در شمال غرب چین ارتقاء پیدا کرده و احساس ثروت و خوشبختی و شادی این مردم افزایش داشته و حمایت از حقوق بشر مردم منطقه شین جیانگ به اوج تاریخی خودش رسیده است.

با توجه به اظهارات کاملا متفاوت رسانه های رسمی چین و اندیشگده های آمریکایی و استرالیایی از وضعیت مردم در شین جیانگ و اشتغال آنها، مؤسسه حقوق بشر دانشگاه حقوق و علوم سیاسی جنوب غرب چین بدون موضع گیری و با رعایت احترام به همه طرفین، به تحقیق و شفاف سازی اتهامات اخلاقی مطرح شده از سوی اندیشگده های آمریکایی و استرالیایی علیه چین و منطقه شین جیانگ پرداخته و بستری فراهم کرده است تا هم حقایق و هم طرفین مجال دفاع از خود را داشته باشند.

تیم تحقیقاتی دانشگاه علوم سیاسی و حقوق جنوب غرب چین بر اساس طبقه بندی وضعیت فعلی در مشکل فقر منطقه شین جیانگ،‌ به بررسی و تحلیل نقش توسعه صنعتی شین جیانگ در حل مشکل شغل جمعیت فقیر این منطقه پرداخت؛ این تیم، ترکیبی از تحقیقات میدانی، بررسی پرسشنامه ای و مصاحبه های عمیق را با هدف درک عمیق تر درباره وضعیت واقعی کارگران مهاجر شین جیانگ که از این منطقه با هدف شغل یابی بیرون می روند و دیدگاه واقعی آنها درباره کار مهاجران در فضای بیرون از منطقه شین جیانگ،‌ به کار گرفت.

این تیم تحقیقاتی در جریان بررسی های خود متوجه شد که: اول از همه به دلیل شرایط بد طبیعی موجود و ساختار صنعتی نامتعادل، کمبود جدی فرصت های شغلی منطقه ای، کاهش نسبت ارزش افزوده صنعت کشاورزی، نیروی کار مازاد در بخش کشاورزی روستایی و همچنین شکاف عظیم فقر بین ساکنان روستایی و شهری، مشکل فقر در منطقه شین جیانگ بسیار برجسته است و ریشه کن کردن فقر در این منطقه از ضرورت زیادی برخوردار است.

دومین نکته دریافتی این تیم تحقیقاتی این بود که توسعه سریع صنایع اولیه و ثانویه و ثالث در شین جیانگ فرصت های شغلی زیادی را برای ساکنان این منطقه فراهم کرده است؛ افزایش درآمد قابل تصرف ساکنان شهری در شین جیانگ به طور عمده از طریق درآمد حقوقی آنها از صنایع ثانویه و ثالث تامین می شود؛ توسعه صنایع ثانویه و ثالث در شین جیانگ رفاه و توسعه اقتصاد منطقه ای را ارتقاء بیشتری داده است که این امر با تجربه دولت در کاهش فقر مطابقت دارد؛‌ علاوه بر این، در طول این دوره، حمایت از حقوق زنان فقیر در شین جیانگ نیز بهبود داشته است.

نکته سوم دریافتی این تیم تحقیقاتی این است که کارمندان شین جیانگ به صورت داوطلبانه و بنا بر ابتکار خودشان، به عنوان نیروهای کارگر مهاجر خارج از منطقه شین جیانگ فعالیت دارند که این روند باعث بهبود گسترده شرایط اقتصادی آنها شده و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشیده و آنها را قادر ساخته است که از فرصت های توسعه بیشتری برخوردار شوند.

چهارمین نکته ای که تیم تحقیقاتی دانشگاه علوم سیاسی و حقوق جنوب غرب چین به آن پی برد، این است که چین اصولی اساسی و قانونی را در حمایت از حقوق و منافع کارگران در منطقه شین جیانگ به کار گرفته است که بر اساس آن، فرصت های شغلی، اشتغال برابر و انتخاب دو طرفه (استخدام از طریق مذاکره مستقیم بین کارفرمایان احتمالی و فارغ التحصیلان) و همچنین مراقبت از فرصت های شغلی گروه های خاص ارتقاء پیدا کرده است.

مقامات چین این سیاست های حمایتی را با هدف پشتیبانی از حقوق و منافع کارگران شین جیانگ تدوین و اجرایی کرده اند و تحت فشار قرار دادن دیگران برای کار، در قانون چین موکدا رد شده است.

بر اساس نتایج این نظرسنجی ها، ما بر این باوریم که گزارش به اصطلاح اتاق فکرهای آمریکا و استرالیا درباره وضعیت کارگران و اشتغال در شین جیانگ نه تنها درست نیست و صحت ندارد بلکه بدنام کننده است.

سیاست فقرزدایی از طریق اشتغال که دولت چین به کار گرفته است، یک اقدام مهم برای اجرای الزامات مربوطه تعریف شده از سوی سازمان ملل است و الزامات کنوانسیون های بین المللی را نیز تامین می کند؛ سیاست کاهش فقر در شین جیانگ به طور کلی با شرایط خاص و نیاز جمعیت فقیر این منطقه سازگاری دارد؛‌ سیاست فقرزدایی چین از طریق ایجاد بسترهای شغلی نقش مهمی در ریشه کن کردن فقر از منطقه شین جیانگ داشته است و کارگران مهاجر خارج از منطقه شین جیانگ نیز اتحاد ملی را تقویت می کنند.در عین حال، سیاست فقرزدایی از طریق ایجاد اشتغال که توسط دولت چین به کار گرفته شده است، همچنان نیازمند این است که در جنبه های مکانیسم شغلی، تحولات و ارتقاء صنایع، جلوگیری از انتقال فقر بین نسل ها و بهبود خدمات اجتماعی، زیست محیطی، فرهنگی و عمومی همگام با زمان پیش برود تا مشارکت و توسعه برابر تمام گروه های اقلیت های قومی، به اشتراک گذاری ثمره های توسعه اقتصاد ملی و ترغیب مشترک یک زندگی مرفه و شاد را برای تمام گروه های اقلیت های قومی بیش از پیش تضمین کند.