Huang Mei Operası
中國國際廣播電臺

       “Huang Mei” veya “Cai Cha” (Çay Toplama) piyesleri olarak da adlandırılan “Huang Mei” Operası, 18. yüzyılın sonunda Anhui, Hubei ve Jiangxi olmak üzere üç eyaletin sınır bölgelerinde çok rağbet görülen bir tür küçük halk tiyatro oyunudur. Çin’in Anhui eyaletinin doğusundaki Huaining ilçesinin merkezi Anqin bölgesinde şarkı ya da sözlerinin yerel halk şivesiyle söylenen ve yerel folklor sanatıyla birleşerek gelişen Huai piyesi ve Huai Operası, bugünkü Huang Mei Operası’nın kaynağıdır. 19. yüzyılın ortasında, “Qing Yang” ve “Hui” sahne oyunlarından etkilenen Huang Mei Operası bugünkü hale gelerek halk tarafından beğenildi. İlk yıllarda şarkılı dans özelliklerini taşıyan ve halkın yaşamını konu eden Huang Mei Operası’nın belli bir formülü yoktur. Huang Mei Operalarından bazılarında, örneğin, “Dong Yong ve Peri Kızı Qi Xian” adlı oyunun “Veda” perdesindeki dövüş, vuruş, takla ve güreş gibi hareket sahneleri “Qing Yang” ve “Hui” operalarından uyarlanmıştır. O zamanki Huang Mei Operası oyuncularının tamamına yakını, köylü ve el işleri sanatçılarıydı. Kullanılan kostüm, gonk ve davul gibi malzemeler opera gösterilerinin yapıldığı yerlerde halktan geçici olarak toplanır ve gösterilerden sonra geri verilirdi. Bu dönemki Huang Mei Operası esas itibarıyla bir nevi köy emekçilerinin edebiyat ve sanat şekliydi. 

　　“Huang Mei” Operası, esas olarak “Hua Qiang” ve “Ping Ci” olmak üzere iki çeşide ayrılır. Küçük piyeslerden oluşan “Hua Qiang” operası, halkın hayat kokusunu kokar ve türkü özelliğini taşır. Asıl “Ping Ci” operasında ise olay ve duyguları anlatılır, söz ve ifadeleri kafiyeli, uyumlu ve liriktir. 

　　“Dong Yong ve peri kızı Qi Xian”, “Sığır çobanı ve çulha kız”, “İmparatorun Kız Damadı”, “Karıkoca Fener Seyretmeye Gider”, “Çocuk Gelin” gibi tiyatro oyunları, “Huang Mei” operalarının seçkin örnekleridir.